Landbouw

Folie beperkt inkuilverliezen.
Met landbouwplastic wordt stevig maar dun folie bedoeld dat geen licht doorlaat en meestal zwart van kleur is. Deze folie heeft een lage dichtheid polyetheen (LDPE), een thermoplast gemaakt uit aardolie. Landbouwfolie wordt gebruikt ter bescherming van geoogste gewassen tegen neerslag. Maar ook om gemaaid gras of gehakselde maïs in te verpakken, die later weer als wintervoer (kuilvoer) voor het vee dienen.

Ook in andere sectoren, waaronder de bouw, wordt folie toegepast. Het leent zich namelijk ook uitstekend voor het afdekken van bouwmateriaal, als tijdelijke afdichting en als afdichting bij nietconstructieve vloeren. Dampdichte folie wordt vaak in bouwonderdelen gebruikt. Bij kwekerijen wordt landbouwfolie onder teeltvloeren gebruikt.

Geconserveerd gras als diervoeder.
Kuilgras bestaat uit gras dat in een sleufsilo, graskuil of in balen door melkzuurgisting wordt geconserveerd. Voor het maken van een graskuil wordt een zogenaamde kuilvoersnede van het grasland geoogst. Als er tussendoor niet geweid wordt, kunnen er van hetzelfde perceel per jaar 5 tot 6 sneden genomen worden. Om het droogproces te versnellen, wordt vaak gemaaid met een maaikneuzer. Na het maaien wordt het gras 1 tot 2 dagen op het veld gedroogd tot een drogestofgehalte van ongeveer 50% is bereikt. Om een snelle dro-ging te realiseren, wordt het gras daarna enkele malen geschud. Vervolgens wordt het gras in rijen geharkt, met een opraapwagen van het grasland gehaald en naar een kuil getransporteerd. Kuilgras wordt overwegend in de wintermaanden aan koeien gevoerd.

Geschiedenis van kuilgras.
Voor zover bekend, komt het idee van groenvoerconservering uit Duitsland, waar al in het begin van de negentiende eeuw groengewas werd opgeslagen in silo’s. Via de Franse landbouwkundige Auguste Goffart werd dit langzamerhand in de hele westerse wereld bekend. De Nederlandsche Heidemaatschappij maakte zich in de eerste helft van de twintigste eeuw sterk om in Nederland veevoeropslag van de grond te krijgen. In de jaren ‘30 begonnen onze boeren met het inkuilen van bietenblad en knollen, soms gemengd met gras. Op dezelfde manier als aardappelen kon ook veevoer worden opgeslagen. Het voer werd in een ondiepe kuil gegooid en bereikte soms wel een hoogte van enkele meters. Hier komt ook de term ‘inkuilen’ vandaan. Nadat het voer een tijd gebroeid had, werd de kuil afgedekt met bijvoorbeeld stro en vervolgens grond.

Eind jaren ’30 werd de betonnen grassilo geïntroduceerd. Deze ronde of achthoekige silo van gewapend beton was enkele meters breed en ongeveer twee meter hoog. De silo werd voorzien van een overdekte houten opbouw, die jaren later door een Duitse vinding uit de Tweede Wereldoorlog werd voorzien van een perssysteem. De diameter was afhankelijk van de grootte van het bedrijf. Sommige bedrijven bouwden later nog een tweede silo. Hierin kon gras worden opgeslagen dat door vochtigheid niet gehooid kon worden. Dit gras werd als veevoer benut. Het gras werd meestal ongedroogd binnengehaald, wat de kwaliteit van het voer niet ten goede kwam. Het vee kreeg in de winter dan ook slecht te eten. In de volgende tien jaren rezen deze grassilo’s als paddenstoelen uit de grond. Aanvankelijk werd gras zo van het land in de silo gewerkt, waarna er zuur en later melasse werd toegevoegd om bederf tegen te gaan. Vanaf het moment dat hakselaars in de handel kwamen, werd het gras eerst versnipperd, voordat het in de silo werd geblazen.

Ondanks het stormachtige begin, zette het succes van de grassilo niet door. Dit kwam vooral door de opkomst van grasdrogerijen, die vervolgens weer plaatsmaakten voor het proces van voor drogen en inkuilen in een kuilhoop, sleufsilo of kuilgrasbalen.

Waarom een graskuil afdekken met folie?
De graskuil wordt afgedekt met plastic, waarop autobanden of grond wordt aangebracht. Door de werking van bacteriën daalt de pH-waarde in de kuil, wat zorgt voor een goede conservering. De kuil mag niet te warm worden, omdat boterzuurbacteriën anders de overhand krijgen en het gras verrot. Het kuilgras ruikt dan naar boterzuur. Om dit te voorkomen, wordt de kuil met een tractor of laadschop stevig aangereden en direct daarna afgedekt. De graskuil mag ook niet te breed zijn, omdat dan de voersnelheid te laag is en het voer aan het opengemaakte eind door bacteriewerking te veel opwarmt. Wildeboer heeft onder de naam ‘WW-folie’ zijn eigen folielabel vastgelegd. Een kwalitatief uitstekend folie, leverbaar met een dikte van 0.15 mm en 0.20 mm. WW-folie met een dikte van 0.15 mm is uitermate geschikt voor graskuilen met gronddek, terwijl de WW-folie van 0.20 mm dikte vooral wordt toegepast voor maïskuilen met een gronddek. Naast ons eigen label heeft Wildeboer topmerken als Texaleen Alpha plus en Hermetix in het assortiment. Naast landbouwfolie hebben wij ook producten als zijwandfolie, onderfolie, kuilkleden, zandslurven, kuil toevoegmiddelen voor u klaarliggen.

0₂ Barrier 2 in 1 nieuw!
Nieuw in ons assortiment is de O2 Barrier 2 in 1. Deze unieke combinatie van een boven- en onderfolie realiseert een 6 tot 10 maal doeltreffender zuur-stofbarrière. De folie kan in één keer over de voerkuil worden gelegd, is stabiel en sluit perfect aan. Na het afdekken van de kuil komt de onderfolie automatisch los van de bovenfolie en ‘hecht zich’ aan het ingekuilde pro-duct. Deze folie mag niet worden afgedekt met een grondlaag.

Grasbalen.
Naast graskuilen nemen grasbalen toe in populariteit. Nadat de machine het hooi of stro heeft opgepakt, komt het in de perskamer, waar het onder hoge druk tot een grote baal wordt geperst. De baal wordt gewikkeld in stevige koorden of in een net en tenslotte uit de perskamer geworpen. Vrijwel altijd wordt de baal eerst nog omwikkeld met folie, zodat deze luchtdicht is. Hierdoor kan het gras lang bewaard blijven, treedt er geen rottingsproces op, maar een conserveringsproces vergelijkbaar met kuilgras. Het voordeel hiervan is dat er minder arbeid voor het inkuilen en voeren nodig is en dat er geen opwarming van het voer plaatsvindt. Door toepassing van landbouwfolie kunnen inkuilverliezen worden beperkt. Stretchfolie voor inkuiling moet over een aantal belangrijke eigenschappen beschikken, zoals: kracht, hoge doorprikweerstand, elasticiteit, UV -stabiliteit en een uitstekend hechtvermogen. Als ook maar één van deze eigenschappen ontbreekt, werkt het folie niet effectief. Wildeboer levert folie van de topmerken silotite en baletite, geschikt voor de rondebalenpers, de pers voor grote balen en de vroeger veel gebruikte kleine balenpers.